Door corona besef je des te meer hoe leuk St. Nicolaas was

Nu alle activiteiten vervallen, zoals de intocht, het wuiven naar de Penningmeester van Volksvermaken, het bestuur dat netjes de bolhoed afdoet als ze je herkennen – besef ik het St. Nicolaasfeest best wel te missen.

Ik kom uit een gezin met dertien kinderen: jaarlijks kwamen wij met St. Nicolaas bij elkaar en ieder jaar werd er weer een foto gemaakt. Als je nu de foto’s terugkijkt kan je precies zien wie het ene jaar nog heel serieus naar de Sint kijkt en het jaar daarop veel vrolijker. Voor hem/haar is het sprookje voorbij.

Zelf ben ik één keer zwarte piet geweest. Maar mijn oudste dochter kon er geen genoeg van krijgen en liep jaren mee met de intocht, en was ook zo vrij dat ze als zwarte piet de afdeling bij V&D bezocht waar zij zaterdags werkte.

De laatste jaren, sinds de kleinkinderen gekomen zijn, is er een heel leuk ritueel ontstaan. In het bijzijn van al het grut moet ik ook een keer bij St .Nicolaas op schoot komen zitten en de vorige keer was hij niet te spreken over het feit dat ik nog rookte. Gelukkig heb ik geluisterd en rook niet meer.

Traditie

Het werd een traditie dat onze beide dochters met aanhang en de broer van onze schoonzoon en zijn gezin bij elkaar komen, en ook de ouders van onze schoonzoon en acht kleinkinderen tussen de 12 en 5 jaar. De ene oma zorgt voor (volgens mij) heerlijke erwtensoep en de andere komt met al even lekkere zoetigheden van een banketbakker uit Enschede.

Voor de kinderen blijft het spannend als er op het raam, de deur of waar dan ook gebonsd wordt. En dan de grote blijdschap over de hoeveelheid cadeaus. Daarna het uitdelen. Omdat ik het niet kan laten en al helemaal niet kan stilzitten heb ik het uitdelen of het regelen van het uitdelen op mij genomen. Dus ik laat de kinderen de cadeaus rondbrengen maar houd in de gaten dat iedereen regelmatig wat krijgt.

Leuk is ook om het menselijke trekje bij de kinderen te zien, dat ze zeker na een bepaalde leeftijd bijna allemaal kijken wat voor pakjes er voor hun liggen en het grootste graag het snelste willen hebben. Het gebeurt ook dat een kind zo blij is met het cadeau dat de andere geschenken in het niet vallen.

Deze keer dus geen St. Nicolaas, maar ik geniet daardoor nog meer van de mooie avonden van de afgelopen jaren.

Theo van der Werff is Groninger ondernemer en accountant

Column Theo van der Werff in de Gezinsbode
Lees hier het artikel op de website van de Gezinsbode
Door Theo van der Werff. 4 dec 2020
GRONINGEN