Een echte ondernemer staat nooit stil

Het zal zo’n tien jaar geleden zijn dat ik via mijn vriendenkring in aanraking kwam met een tandarts. Maar dan één die niet een traditionele praktijk wilde beginnen maar alles anders wilde doen.

Hij wilde starten in een grote provinciestad in het midden van het land. Ook wilde hij voorlichting geven aan het passerende publiek. Hij zocht een pand in een echte winkelstraat en kwam een gezichtsbepalend pand tegen waar vroeger een bank in gezeten had met een nog aanwezige kluis.

Ik heb hem wat tips mogen geven over de financiering en met veel hobbels kreeg hij het geld van een bank.

Omdat voor hem in het vak preventie erg belangrijk was werd er ook een voorlichtingsruimte annex winkel gecreëerd. Tot een uur voor de opening was hij nog met het afronden van de bouw en inrichting bezig. Na de opening liep het storm, tot verbazing van mijn collega’s. „Je gaat toch niet in het centrum zitten”, hadden ze geroepen. Dat ze zich in het begin negatief uitgelaten hadden verstomde snel en ze kregen respect voor hem.

Sparring partner over personeelszaken

Ik ben een sparring partner gebleven, maar nu ging het meer over personeelszaken en alles wat daarbij speelde. Onlangs kwam hij langs in Groningen om bij te praten. En wilde hij praten over de bedrijfsvoering van zijn praktijk.

Want hij wilde met zijn vak bezig zijn en geen manager van zijn personeel. Soms voelde hij zich net een scheidsrechter, als er weer wat speelde tussen al zijn – hoofdzakelijk vrouwelijk – personeel. Als hij zich alleen met zijn patiënten bezig wilde gaan houden moest hij een praktijkmanager aanstellen. Maar daar was het personeelsbestand te klein voor en dan drukt dat weer de winst.

Na een heerlijk diner met cognac na waren we er uit. Mede omdat hij betrokken is bij een aantal starters, waar hij nu te weinig tijd voor heeft, gaf hij aan de zaak te willen verkopen en een jaar niets te gaan doen.

Dit laatste gaat niet lukken want wat op zijn pad gaat komen zal hem weer energie geven.