Een kort lontje? Ik niet, of toch wel…?

Al tijden erger ik mij er aan, dat als ik met mijn auto langzaam rij om een straatnaam te bekijken of om rechtsaf te slaan, of niet meteen optrek als het stoplicht groen wordt, of vergeet mijn richtingaanwijzer aan te doen, dat er dan mensen zijn die mij duidelijk maken dat ik een grote aso ben.

Dat doen ze meestal non verbaal omdat ze in de auto zitten. Dat ze zich ergeren snap ik, zeker als je haast hebt maar de non verbale houding en de fuckvinger vind ik erg agressief overkomen.

Als ik dat dan bespreek met gelijkgestemde mensen geven zij aan die agressie van de medemens te herkennen, zich daarover te verbazen en ook niet te weten waarom dat nu meer voorkomt dan in het verleden. En wat de reden is van dat gedrag .

Tijdens die gesprekken blijf het dan bij deze constatering en er komt voor mij geen verklaring die ik kan volgen of waar ik iets aan heb. Het blijft bij de vaststelling dat in zijn algemeenheid de agressie toeneemt.

De afgelopen week overkwam mij het volgende.

We moeten op de terugreis uit het westen benzine tanken en naar de WC. Mijn vrouw vertelde dat ze uit de WC-automaat 10 cent te weinig terug kreeg. Wat is nu 10 cent, denk je dan. Bij mij gebeurde hetzelfde en dat begon mij toch te irriteren.

Nog meer ergeren

Vervolgens wilde ik de vouchers van 50 cent van de WC inleveren bij het betalen van een reep. Kreeg ik te horen, overigens volkomen terecht, dat ik maar één voucher mocht inleveren. Toch begon ik mij nog meer te ergeren. Tevens probeerden wij uit te leggen dat we te weinig terug hadden gekregen uit de WC-automaat. Door mijn houding en niet vrolijke uitstraling was de caissière ook kortaf geworden wat mij nog bozer maakte.

Ze haalde er iemand bij, haar chef? Die kwam niet verder dan ‘ik ben net terug van twee week vakantie en wij gaan niet over de automaten’. Dat schoot niet op. Dit alles maakte dat ik bijna ontplofte, zeker toen ze ook nog niet genoeg wisselgeld had om terug te betalen. Met een zeer onvriendelijke opmerking heb ik dat geschonken.

Na dagen speelt het nog door mijn hoofd. Ik heb dus net zo’n kort lontje als al die anderen. En hoe ga ik dat gedrag veranderen.