Het was ook weer snel uit mijn gedachten. Iedere keer verdwijnen belangrijke nuttige zaken snel naar de achtergrond. Door de waan van de dag, zoals – wat nu speelt –  de vragen wie een vaccin heeft gehad en welk merk en of je bijverschijnselen hebt gehad en hoe erg.

En door al het gemopper op de naar mijn oordeel te begrijpen maatregelen. En de complotdenkers die tot aan de rechtbank hun gelijk willen halen.
Door de dagelijkse actualiteit, bijvoorbeeld hoe de formatie verder verloopt en wanneer Omtzigt weer beter wordt.

Maar door dat gedoe met het uitpakken van de mesjes krijgt wat echt belangrijk is weer mijn terechte aandacht. Bij de medicijnen die ik moet nemen bedenk ik mij: kan die plastic verpakking ook niet anders en al die tabletten die in zulke potjes zitten, moet dat wel?

Het blijft dan in mijn hoofd spelen en dan denk ik: wat hier tegen te doen ?

Plan of waanidee?

Dan ontstaat dit plan. Misschien een waanidee. De uitgifte van de medicijnen kan ook via een uitdeelautomaat. In herbruikbare verpakking.
Maak de etiketten zo dat alles erop staat en door de automaat gelezen kan worden.

Het type medicijn, de hoeveelheid, past de uitgifte in het tijdschema en zijn de oude medicijnen op. De betaling kan dan ook meteen verwerkt worden, eventueel via blockchain. Dit is zo maar een idee dat misschien niet haalbaar is. Maar als iedereen de noodzaak voelt om de planeet leefbaar te houden krijg je vanzelf allerlei ideeën en daar zitten zeker goede bij die zorgen dat wij de aarde ook voor onze kleinkinderen leefbaar houden.

Ik sluit af met de oproep: zet het in je systeem – hebben we dit plastic wel nodig en kan het ook anders.