Knelpunt in de zorg deel 2: hoe blijft het betaalbaar

In de vorige column heb ik het gehad over het tekort aan zorgpersoneel. Nu ga ik het hebben over hoe de zorg betaalbaar kan blijven voor nu en in de toekomst.

De medicus is verplicht om alles in het werk te stellen om een patiënt te helpen. Daarnaast dienen er financiële middelen te zijn om onderzoek te doen en betere behandeltechnieken te ontwikkelen. Al deze positieve ontwikkelingen maken dat er steeds meer geld nodig is om de zorg uit te kunnen voeren.

Blijven financieren?

Kunnen we dit blijven financieren door jaarlijks de ziektekostenpremie te verhogen? Tot nu toe is daar weinig rumoer over. Maar aan die jaarlijkse verhoging komt natuurlijk een keer een eind. Als er wel geklaagd wordt over de premie van de ziektekostenverzekering, dan denk ik altijd: de kosten van het rijden in een auto zijn vele malen duurder dan de kosten van een goede ziektekostenverzekering. Daarnaast schijnen onze zorgpremies lager te zijn dan in andere landen.

Maar het is een zekerheid dat de kosten harder gaan stijgen dan wat met een hogere premie gefinancierd kan worden. Waar is dan wel geld weg te halen om alles betaalbaar te houden? Was het oude ziekenfonds goedkoper dan het huidige systeem? Er zijn mensen denk ik die hier verstand van hebben. Is er nog kostenbesparing te halen door alle specialisten in loondienst te laten werken in ziekenhuizen? Ik roep maar waar wat.

Efficiënter met de middelen omgaan

Misschien kan er efficiënter met de middelen omgegaan worden. Een klein voorbeeld. Mijn apotheek is begonnen standaard voor 90 dagen medicijnen te leveren. Toen ze met dat systeem begonnen had ik nog voor dagen medicijnen liggen. Dus ik heb nu een voorraadje voor 20 tot 30 dagen.

Als dit bij iedereen speelt, over hoeveel kapitaalverlies heb je het dan? Wellicht kunnen ook ziekenhuizen beter samenwerken om kosten te besparen. Maar het grootste dilemma komt nog. De politiek en wij als burgers moeten keuzes gaan maken in vitale kwesties, zoals welke operaties we bij een bepaalde leeftijd of slechte gezondheid niet meer doen.

Hopelijk heeft de politiek dan het lef om impopulaire maatregelen te nemen en hebben de burgers weer zo veel gemeenschapszin dat zij met de redelijkheid van dergelijke keuzes kunnen leven.