In mijn ogen heeft de farmaceutische industrie het jarenlang voor het zeggen gehad. Voor het eerst zag ik dat toen ik met – toen nog – mijn vriendin naar een feest ging van haar werk in het AZG, nu UMCG. Bij aanvang van dit feest werd gemeld dat een en ander bekostigd werd door een medicijnfabrikant. De feestvierders klapten. Ik dacht als 21 jarig al ‘dus dit betalen de mensen die de medicijnen gebruiken’.

De macht van de overgebleven fabrikanten werd steeds groter. Dat werd zeker zichtbaar bij het uitbreken van de coronacrisis, toen zij bijna konden beslissen over leven en dood, wie ze wèl en wie ze niet wilden helpen en tegen welke prijs.

Gelukkig wordt er wel gepoogd die macht terug te dringen. Een van de voorbeelden is dat de verzekeraars zich gaan roeren en melden dat er ook merkloze medicijnen gebruikt moeten worden. De apotheken krijgen dan van veel klanten wel weer klachten dat ze alleen dat merk willen hebben. Want we zijn merkverslaafd, het hoofddoel van de marketing.

Maar het grootste probleem komt nog.

Gelukkig worden er steeds nieuwe medicijnen ontwikkeld die het leven van mensen dragelijk of zelfs beter maken. Maar, de keerzijde van de zaak, die worden ook steeds duurder – in mijn ogen haast onbetaalbaar.

Die ontwikkeling gaat door met waarschijnlijk nog hogere prijzen en de vraag rijst, tot welk niveau dat nog is op te brengen. Straks alleen door mensen die ook een ticket naar de maan kunnen betalen.

Misschien moet er door de regering een maximum gesteld worden van € 100.000 aan medicijnen voor een mens in zijn of haar hele leven, of moet die overheid het lef hebben om een regeling te maken dat na bijvoorbeeld de leeftijd van 75 jaar de medicijnen vergoed worden tot een maximum van € 1.000 per jaar.

Maar voor de regering dat durft te doen moeten ze nu reeds beginnen hiervoor begrip te kweken en niet wachten totdat het helemaal meer betaalbaar is en we een crisis hebben.

Heeft deze regering het lef om hiervoor een basis te leggen en blijft ze zich niet verschuilen achter de crisissen die er nu zijn?