Naar Hamburg

Al meer dan 10 jaar lang mag ik in de kerstperiode met mijn vrouw mee naar Hamburg en dat doe ik ieder jaar met plezier.

Voor mij is Hamburg een heel fraaie stad, waar alles perfect beloopbaar is. De sfeerverlichting is prachtig en de kerstmarkten worden al mooier. Het moet ook niet te luxe worden. Vanaf 15.00 uur lopen de kerstmarkten vol en het blijft er een sfeervolle boel. In al die jaren heb ik nog nooit dronken gelal mee gemaakt.

Ieder jaar ben ik weer onder de indruk van de vriendelijkheid van het personeel. Met een lachend gezicht de hele dag vragen ‘kan ik u ergens mee helpen of wilt u rond kijken’, en die lach en serieuze vraag krijg je ook nog om 17.00 uur. Heel bijzonder.

Een van mijn taken bij het bezoeken van Hamburg is het trekken van de shopper. Dit jaar overkwam mij het volgende. In een winkel moest ik met de shopper een trap op, want er was geen lift of roltrap. Vraagt een verkoopster in een winkel vol met klanten ‘zal ik hem naar boven tillen’. In Nederland of België of Frankrijk is mij dat nog nooit gevraagd. Omdat ik vond dat ik dat zelf nog wel kon heb ik het aanbod vriendelijk afgeslagen. Hopelijk vroeg ze het niet omdat ik haar opa zou kunnen zijn.

Bedelaars

Ook moet ik er elk jaar weer de eerste dag aan wennen dat daar meer bedelaars zijn dan in Nederland. Het aantal in het centrum neemt in de loop der jaren ook steeds meer toe. Voor het eerst zag ik ook grote verschillen. Haast standaard is dat er een hond bij is, een tas met wat spullen en een soort slaapzak. Soms een briefje met een verzoek en een beker of schaaltje voor het geld. Er was ook een bedelaar die tijdens het inrichten van zijn plek nog uitgebreid allerlei zaken met zijn mobiel moest regelen.

Om 10.00 uur liep ik in een winkelstraat en daar waren twee mannen bezig met van alles neer te zetten, Het leek wel een complete huisraad. Toen ik er een kwartier later weer langs kwam was hij geïnstalleerd. En was zijn hulp weer vertrokken. Kaartjes op de grond, vastgezet met tape, droegen het opschrift ‘huur’, ‘eten’, ‘gas’ en nog twee zaken. Met bij ieder kaartje een bakje. Je kon dus kiezen waaraan je wilde bijdragen.

Zoiets wakkert bij mij een dubbel gevoel aan. Is hulp echt nodig’? Ik wil blijven geloven. Je doet dat toch niet voor je plezier…

Theo van der Werff is Groninger ondernemer en accountant

Column Theo van der Werff in de Gezinsbode
Lees hier het artikel op de website van de Gezinsbode
Door Theo van der Werff. 20 dec 2019
GRONINGEN