07 aug Paterwoldsemeer toen en nu
Van mijn lagere schooltijd (basisschooltijd) herinner ik me dat ik geroeid heb in Vriezenveen. Aan de andere kant van het Meerweg. Maar zeilen heb ik nooit gedaan. Nu achteraf vind ik dat jammer.
Het Paterswoldsemeer had toen al horeca. Het clubhuis van de zeilvereniging, De Paalkoepel – het vroegere theehuis van de familie Scholten, in de tuin van het Familiehotel een paviljoen aan het water en het restaurant de Twee Provinciën met zijn vuurtoren. In de jaren 70/80 was daar opeens De Rietschans.
In het volgende decennium kregen we meer te besteden (door het gas?) en dat was ook zichtbaar bij het meer. ’s Zomers werd het steeds drukker en ook in een ‘échte’ winter had het meer veel te bieden. Zo ben ik met mijn jongste dochter in een zo’n winter driemaal het Paterswoldsemeer over geschaatst. Met koek en zopie.
Er kwam een haven bij . Het restaurant De Twee Provinciën werd uitgebreid. Het paviljoen achter het Familiehotel werd in zijn oude luister hersteld. De collegabedrijven konden niet achterblijven en gingen ook moderniseren.
Inmiddels ontdekte Nederland het buitenleven en overal ontstaan terrasjes. In de stad Groningen was De Drie Gezusters de eerste, aan de Grote Markt. Het Paterwoldsemeer kon niet achter blijven. We krijgen Kaap Hoorn, een regelrechte hit met daarbij ook weer een haven. Een permanente strandtent: nieuw in het Noorden.
Het is ‘a place to be’, iedereen moet er heen, met als gevolg veel zakelijke lunches, recepties, feesten, noem maar op. Dan gaat de andere (oude) kant van het meer ook los. Alle horeca-ondernemers zorgen voor een terras en er wordt met succes een muziekfeest georganiseerd, verspreid over de verschillende locaties waar iedere Groninger die er bij wil horen graag gezien wordt.
De Rietschans wordt omgedoopt tot Villa Sasso. Dan duiken de eigenaren van de Weeva erop en stampen een nieuwe Rietschans uit de grond. Een brand legt het mooie gebouw, nog maar een jaar oud, in de as. Gelukkig bouwen ze het weer op. En dan heeft het Paterswoldsemeer opeens een Dame. Een echte dame met stijl en grandeur en onnederlands zo mooi.
Dus iedereen kan aan het meer genieten. Afgelopen zaterdag had wij er met vrienden een eetafspraak . En dan kijk je over het meer naar een verdwaalde zeilboot en de rode gloed op het water. Prachtig. Wat zijn wij bevoorrecht met zo’n unieke plek op fietsafstand van de stad. Die al meer dan 100 jaar aantrekkingskracht heeft en zich aanpast aan de veranderde behoeften van de gasten.
Column Theo van der Werff in de Gezinsbode
Lees hier het artikel op de website van de Gezinsbode
Door redacteur 7 augustus 2018
GRONINGEN