15 apr Waarom vergeet de politiek door wie ze gekozen zijn

Regelmatig roepen politici dat ze niet snappen dat de kiezers zich meer van hun vervreemden en dat er steeds meer zijn die niet meer stemmen of hun stem geven aan partijen die hun primaire frustraties verwoorden.

Tot nu toe heb ik altijd gestemd op een partij die zijn verantwoordelijkheid neemt en niet iets roept wat niet uitvoerbaar is. Ik snap die andere mensen wel, maar besef ook dat de politieke partijen mede de hoofdschuldigen zijn van de trend dat de politiek niet meer geloofd wordt.

Het lijkt er op dat de partijen – bijvoorbeeld bij de Tweede Kamer verkiezingen – er een sport van maken om zoveel mogelijk stemmen binnen te halen en zaken beloven die niet haalbaar zijn omdat ze moeten samenwerken met andere partijen. Dus waarom niet gewoon zeggen: dit zijn onze wensen, en als wij met die partij regeren is het de vraag of dat lukt. En met de uitleg dat in combinatie met een andere partij het nog maar de vraag is of die wens wel wordt ingevuld.

En met een duidelijke stellingname, dat als deze punten niet lukken, de partij niet meedoet. Zo werkt het niet. Dus is iedereen na het formeren van een nieuw kabinet weer flauw dat er zaken anders gaan dan beloofd. Helpt niet aan de geloofwaardigheid.

Wegens fouten naar huis gestuurd

Daar komt nog bij dat het vorige kabinet wegens grove fouten naar huis was gestuurd. Was het dan niet veel geloofwaardiger geweest als de verantwoordelijke ministers voor dit geklungel de politiek verlaten hadden of gewoon kamerlid geworden waren? Dat zou pas geloofwaardig zijn.

Maar nee hoor. De ene minister wil de langst zittende premier worden en de andere minister wil vicepremier zijn en dat kan niet als je op de plek gaat zitten waar je als diplomaat al 30 jaar werk- ervaring hebt en dan ga je naar een ander ministerie buiten je vak gebied.

Nog weer een andere minister heeft regelmatig wat beloofd – of iets gezegd wat later weer niet klopte. Toch kan hij weer op een ander ministerie fouten gaan maken en zo bedankt worden voor jarenlange trouwe werkzaamheden voor zijn partij.

Is het dan verwonderlijk dat niet alleen de populisten en extremisten maar ook de gematigden zich vervreemden van de politiek?