10 dec Zijn de knelpunten in de zorg op te lossen?
Vast staat dat er door de vergrijzing zeer veel zorgmedewerkers zullen stoppen bij het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Dus dat maakt de huidige krapte alleen maar groter. Daar bovenop komt het feit dat door het ouder worden van mensen de zorgbehoefte gaat stijgen.
Dus de totale vraag naar personeel gaat toenemen. Dit is mogelijk op te lossen door arbeidsimmigranten aan te trekken. Dat ligt weer politiek zeer gevoelig en is daar in het parlement wel een meerderheid voor te krijgen? Dat is maar zeer de vraag.
Als de keuze van het parlement negatief is en je gaat ervanuit dat het parlement de kiezers en hun mening vertegenwoordigt, hoe gaan we het dan oplossen?
Daarnaast: kunnen en willen wij daarvoor meer betalen?
Als we geen besluit nemen en het op ons af laten komen heeft dat zeer schrijnende zaken als gevolg. Voor mij persoonlijk is dat mensonwaardig.
Je kunt jezelf de vraag stellen, of de zich ontwikkelende technologie op tijd producten kan maken die arbeidskrachten kunnen vervangen door robotachtige oplossingen. Zoals het met behulp van Artificial Intelligence in combinatie met apparatuur volgen of iemand eet en de benodigde voedingstoffen binnen krijgt en dit op afstand in een meldkamer bewaken. Allemaal zeer onpersoonlijk maar wel werkbaar.
Maar het belangrijkste is toch het menselijk contact. Hoe krijgen het voor elkaar dat dit vanzelfsprekender wordt? Op je buren letten en als het ooit weer gaat sneeuwen, de stoep sneeuwvrij maken. Om maar een voorbeeld te noemen.
Hoe realiseren we dat iedereen ervan doordrongen is dat we dit met elkaar moeten oplossen. Dus dat er tijd en rust is voor sociale in plaats van meer materiële groei en welvaart.
Dit is alleen op te lossen als de ouders met hulp van het onderwijs een generatie opvoeden die voor menselijk contact gaat boven persoonlijke welvaart.
Nog een hele uitdaging.