De plaag van cybercrime

Al enige weken word ik, als hun mail niet door de spamcontrole wordt tegengehouden, lastiggevallen door internetcriminelen die bitcoins van mij willen hebben. Standaard staat rechtsboven op de niet gewenste mail een foto van mijn visitekaartje.

De eerste keer schrok ik er wel van. Maar toen ik het verhaal las werd ik blij want in de mail stond dat ik veelvuldig pornosites bezoek. Toen wist ik: dit is echte spam, verstuurd door criminelen. Dus nu gooi ik – soms dagelijks – deze onzin weg.

Waarom zorgen de softwarebranche, Google en andere wereldspelers in de digitale wereld er niet voor dat de mensheid niet lastiggevallen wordt met deze ongewenste mails? Zij moeten, als ze de handen ineen slaan, dit toch kunnen voorkomen. Waarom doen ze dat niet? Verdienen ze ook aan anti spam-software of andere beveiligingssystemen? Ik weet het niet zeker, maar ik verdenk die partijen er wel van.

Dus het lijkt er op dat wij sloten met geld uitgeven aan beveiliging omdat die partijen er niets tegen willen doen om hun eigen verdienmodel niet te benadelen.

Verdiepen in cybercrime

Zoals de vaste lezer weet, ben ik mij aan het verdiepen in cybercrime en wat ik daar in mijn werk mee kan. Dus trok een aantal weken geleden een artikel mijn aandacht waarin alle partijen – waaronder de overheid en het bedrijfsleven – werden opgeroepen meer te gaan samenwerken om deze misdaad een halt toe te roepen en succesvol te bestrijden.

Maar uit dat artikel bleek ook dat wij in Nederland erg lang in ons eigen hokje iets proberen uit te vinden zonder dit met alle partijen te doen. Dus we modderen – polderen – op onze bekende manier verder.

Dit weekend werd ik echter blij verrast door een interview met mevrouw Jaya Baloo, chief information security officer van het softwarebedrijf Avast. Daaruit kwam naar voren dat er – bij wijze van spreken – een 112 tegen cybercrime in Israël in het leven is geroepen. Dus zo kan het ook, in plaats van ons gepolder.