Een inkijk deze week van politieke fouten

Vorige week werd wel weer eens blootgelegd hoe het politieke systeem werkt en zich blijkbaar handhaaft. Eerst de, tenminste voor ons land, minst schrijnende toestand (een beetje een ver van mijn bed show).

Bij een militaire actie tegen IS zijn 70 onschuldige burgers gedood. Dat heeft in ieder geval de toenmalige minister van Defensie onder de pet gehouden en ook de premier en de minister van buitenlandse zaken weten het nu even niet meer. Maar nu gaat het toneelspel beginnen. De huidige minister van Defensie moet in de Tweede Kamer verantwoording afleggen. Voor mij een vreemde stap want zij kan er niets aan doen dat haar voorganger fouten gemaakt heeft. Dan wordt ons via de TV gemeld dat het spannend gaat worden of zij niet weggestemd wordt, onzin natuurlijk want de eigen partijen in de regering laten haar niet vallen. Dus een leuk spel maar het antwoord was bekend. Ze blijft. Maar ze doet iets wat volgens een ongeschreven wet niet mag . Ze noemt de naam van de voorganger en zegt ook – wat ze ook niet mag zeggen – dat waarschijnlijk de premier het weet. En die zit er nog. Dus gedoe. Leuk om te zien hoe men zich hier uitdraait.

Dan twee andere belangrijke zaken die ons als burgers direct raken. Namelijk het gebrek aan goed onderwijs en het over de schutting gooien van de jeugdzorg door de centrale overheid naar de gemeenten. Twee bewuste keuzes, destijds gemaakt door de regering en de tweede en eerste kamer in Den Haag. Alles kon beter en zeker goedkoper. Niets van dit alles dus. Dus bij de aanname van die wetten stonden de bedenkers en hun handlangers te stralen en namen ze de felicitaties in ontvangst.

Daarbij zitten zeker ook politici die nu roepen dat het niet werkt. Maar niet het lef hebben om hun eigen fatale bijdrage te noemen. Erger is dat daardoor het speciale onderwijs afgeschaft is en dat er voor het herstellen van die fouten eindeloos gestaakt moeten worden. Dus dat er kinderen goed onderwijs onthouden wordt, iets dat hen het hele leven gaat achtervolgen.

Dan het over de schutting gooien van de zorg door de landelijke overheid naar de gemeenten. Wat te denken van het ernstige gevolg, dat de jeugd die in geestelijke nood zit niet of met grote vertraging geholpen kan worden. En die dan vervolgens kunnen doordraaien. Moeten mensen eerst vermoord worden voordat de politiek in beweging komt, compleet met krokodillentranen?

Gelukkig dat er gestaakt mag worden en dat de gemeenten nu eindelijk boos worden omdat het werk niet gedaan kan worden en zij (de lokale overheden) wèl snappen om welke problemen het gaat. Wees blij met mensen die gaan opstaan tegen fouten en onrecht.

Theo van der Werff is Groninger ondernemer en accountant

Column Theo van der Werff in de Gezinsbode
Lees hier het artikel op de website van de Gezinsbode
Door Theo van der Werff. 15 nov 2019
GRONINGEN