Hoe kun je na 40 jaar ondernemerschap nog zo de mist in gaan met een sollicitant

Nog steeds ben ik verbaasd over de fouten die ik hier gemaakt heb. Wat is de case. Wij waren op zoek naar een echt ervaren kracht die na uitleg van de systemen waar wij mee werken zo aan de slag kon. En meteen productief kon werken.

In het verleden hadden wij iemand gesproken die hieraan ruimschoots kon voldoen. Omdat wij wisten dat hij door het niet verlengen van een tijdelijk contract beschikbaar was, hebben wij contact met hem gezocht. In het verleden hadden wij hem al eens gesproken en we dachten te weten dat hij kon en wat wij mochten verwachten. Daarnaast had hij meer dan 30 jaar ervaring bij een aantal kantoren die ik als technisch hoogstaande collega-kantoren kon aanmerken.

Hij had zelf al aangegeven dat er in het verleden wel discussie met hem geweest omdat hij moeite had zijn werk binnen de tijd af te krijgen, maar dat had nooit geleid tot ontslag. Het verwonderde mij wel dat zijn salaris, gerekend naar de norm voor zijn werkzaamheden, aan de lage kant was.

Maar daarin gaf ik de foute invulling ‘hij zal wel niet weten wat hij waard is maar dan kan hij nog wel een goede assistent –accountant zijn’. Dus wij gingen met hem aan de slag en in de proeftijd zagen wij wel dingen maar die waren niet zo ernstig dat wij direct afscheid wilden nemen.

Tijdig een gesprek geregeld

Om als nette werkgever tijdig aan te geven ‘wij willen de overeenkomst wel verlengen maar dan moet een aantal zaken wel verbeteren’ hebben we tijdig een gesprek geregeld. Daarbij gaf hij aan weg te gaan omdat hij een andere baan had. De redenen die hij aangaf konden kloppen.

Dan moet je vervolgens nog een maand met elkaar verder omdat hij een aantal zaken onder zich heeft die hij af moet ronden. Om dit allemaal goed te regelen ben je daar meer mee bezig dan met een goede afwikkeling en overdracht. Dan zie je duidelijk dat hij moete heeft om de automatisering bij te houden, veel te lang met klussen bezig is.

Dan valt het ook op dat hij standaard om 16.45 uur naar de WC gaat, daarna zijn computer uitzet en om klok slag 17.00 uur het pand verlaat. Dus iedere dag werkt hij 15 minuten te kort. Maak je dan geen oorlog meer over.

Eigen werk nakijken

Hij moest iets afronden en dan zie je dat als hij zijn eigen werk nagekeken had, gemerkt zou hebben dat er iets niet gedaan was en dat hij daar een vraag over had moeten stellen. Niets van dit alles. Ik vraag de laatste dag ‘wil jij voor de klant bepaalde journaalposten aanleveren’.

Dan doet hij dat alleen voor dat ene bedrijf waarvan ik de naam noem en is hij opeens vergeten dat dit tot een groep behoort waarvan hij alle rapporten gemaakt heeft. Als ik hem om 16.30 vraag deze fout te herstellen dan weigert hij dat, terwijl het 15 minuten werk is. Dan ben ik uit het veld geslagen maar wel dolblij dat wij van hem af zijn.

In de spiegel kijkend realiseer ik mij dat het zover gekomen is omdat ik door eigen foute aannames hem aangenomen heb en zo stom ben geweest zijn oud-werkgevers, die ik ken, niet om informatie te vragen. Wij testen notabene zelf voor derden veel mensen, altijd personeel. Dan had ik toch beter moeten weten waar we met hem tegen aan zouden lopen.

Dus als ik mijn huiswerk gedaan had was dit niet gebeurd.