Afgelopen week de soap over Afghanistan. Dan schreeuwt de oppositie moord en brand, maar de regeringspartijen vertellen de waarheid niet. Want de meerderheid van het kabinet is zo streng geweest met het toelaten van de Afghanen, omdat ze niet zit te wachten op nog meer niet-Nederlanders in de veronderstelling dat hun achterban er ook zo over denkt.

Zij vrezen ook dat hun stemmers nog meer gaan protesteren omdat er sowieso geen woonruimte is, zelfs nu al te weinig voor alleen al de statushouders.

De ene partij ziet de andere niet zitten

Vervolgens is het heerlijk om te zien hoe de ene partij de andere niet zit zitten en de andere partij daar op reageert met een motie. Wat weer tot gevolg heeft dat mevrouw Kaag haar woord houdt en vertrekt. Later snapt het CDA dat ook een minister van hen op moet stappen, maar er was wat tijd nodig om dat te snappen.

Voor mij blijft de vraag staan: zou de CU de motie ook gesteund hebben als Stef Blok nog minister van buitenlandse zaken was geweest. Ik denk het niet. Ook krijg je weer een onzinantwoord van de CU op de vraag of het steunen van de motie niet een reactie was op de duidelijkheid van Kaag: ‘wij gaan liever niet regeren met de CU want die staan te ver af van onze wensen en ideeën’. Waarom zegt de CU niet gewoon “daar waren wij boos over en we hebben revanche genomen”. Heel kiezend Nederland zou dat snappen. En zou blij zijn met een stukje ‘christelijke’ eerlijkheid.

Stop met formeren, schrijf nieuwe verkiezingen uit en laat de meerderheid dan regeren. Dan wordt er afgerekend met de oude garde en kan rechts/conservatief en populistisch gaan regeren. Dan wordt er geluisterd naar de kiezers. Krijg je hun vertrouwen weer terug. Dat zo’n kabinet geen lang leven beschoren is, zie het verleden, is dan maar zo.

Maar Nederland staat er financieel zo voor dat wij de wens van die kiezers moeten honoreren. En het is voor Rutte en de VVD een prachtig cadeau omdat Rutte dan de langst zittende premier kan worden…