Na de verbouwing tot Grand Café ben ik er veelvuldig geweest voor zakelijke en privé afspraken. Prachtig, om iets te drinken bij het raam in leren stoelen met uitzicht op de kerk.

Toen onze dochters studeerden aten wij er eenmaal in de drie weken met elkaar. Traditioneel werd biefstuk met kruidenboter – dat heeft vijf jaar geduurd denk ik. Toen was hun studie afgerond en kregen zij een ander leven. In 2007 is onze dochter getrouwd in de Martinikerk, ze gaf daarna een receptie in het Feithhuis op de bovenetage. Dus in mijn korte bestaan heeft dit pand ook voor mij historie.

Toen was het een hele tijd gesloten, niet alleen door corona maar ook door een brand. Gelukkig is het gebouw daardoor niet verloren gegaan maar ging het eind 2021 weer open. In december had ik er een lunch met een klant/vriend, maar heb toen geen oog gehad voor wat er allemaal veranderd was.

Uit eten met fijne buren

Afgelopen vrijdag zijn wij in het Feithhuis gaan eten met fijne buren. Toen heb ik eindelijk mijn ogen de kost gegeven en zag dat er inderdaad het nodige veranderd en aangepast is maar – heel mooi – dat het karakter en de stijl hetzelfde gebleven zijn terwijl de inrichting op een mooie manier eigentijds gemaakt is.

Het eten was weer perfect en als hoofdgerecht nam ik weer, net zo als ongeveer 20 jaar geleden, biefstuk met kruidenboter. Het hoofdgerecht werd mede door Keimpe, de eigenaar van het Feithhuis, uitgeserveerd. Ondanks zijn mondkapje herkenden wij elkaar. Dat was een leuk weerzien. Later heeft hij ons ook nog een rondleiding door de bovenetage gegeven, die nu ook zeer geschikt is voor presentaties met in de nok nog een perfecte ruimte om te vergaderen .

Ook een verbetering is dat op de beide etages nu WC’s zijn. Hij verzorgde ook nog ons dessert en dat deed hij zo dat een aantal van zijn mensen daar belangstellend bij stonden toe te kijken.

Na dit verhaal zult u begrijpen dat ik daar weer vaker privé en zakelijk te vinden zal zijn.