17 jan Wet Arbeidsmarkt in (on)balans (deel 3)

En deze derde column over dit onderwerp ga ik het hebben over de onbalans die ontstaan is. Namelijk wat je wel of niet mag vragen als werkgever. Ik bedoel, die informatie die nodig is om een oordeel te vormen of een kandidaat geschikt is voor een bepaalde vacature.

Wat werd er 20 jaar geleden gevraagd? Het anwtoord was: ‘Welke religie hang je aan’. Ik kan mij voorstellen dat, als een bedrijf erg christelijk is, dat graag wil weten of zo iemand in het team past. Er werd ook gevraagd naar wat de ouders deden en hoe gezond zij waren.

Daarmee kreeg je een beeld over de mogelijke ambitie die meegegeven was en de werkcultuur van de ouders. Stel dat iemand bijvoorbeeld uit een ambtenarengezin komt, dan kan er onbegrip ontstaan als er met pieken gewerkt moet worden zoals in het bedrijfsleven vaak gevraagd wordt. Bij de vraag over de gezondheid konden er mogelijke kwalen aan het licht komen die in de betreffende functie een belemmering vormden. Stel dat in de familie longklachten voorkomen: dan kan werken in een stoffige omgeving wel heel ongezond zijn. Tevens werd iemand toen gekeurd. Dat mag ook niet meer. Maar je draait nu als werkgever wel twee jaar lang op voor het loon als hij of zij een ziekte heeft waarvan je op de hoogte had kunnen zijn. Dan had je hem of haar niet aangenomen.

Nu ga ik twee voorbeelden geven van de huidige uitspraken op het gebied van het arbeidsrecht, die ik van de zotte vind en die maken dat je je wel twee keer bedenkt of je nog wel een dienstverband wil, als je dat overkomen is.

Voorbeeld 1

Op een CV staat een opleiding en daarachter staat ‘diploma gehaald’. Ook staat dat dan ook vaak op Linkedin. Je komt er achter dat hij of zij dat diploma niet heeft. Ik zou mij als werkgever zwaar belazerd voelen. Misschien daardoor en ook door andere zaken komt er een ontslagprocedure.
Je meldt de rechtbank dat er gelogen is over een relevante opleiding. De advocaat van de werknemer stelt dat je dat maar beter had moeten onderzoeken. Dus bij aanvang had je moeten vragen om de diploma’s mee te nemen. Nu je dit verzuimd hebt ben je de klos en geldt dit niet als argument om het dienstverband te beëindigen. Dus de advocaat van de werknemer en de rechter stellen goede trouw ondergeschikt aan de leugen.

Voorbeeld 2

Als werkgever mag je niet naar de oorzaak van ziekteverzuim vragen. Vertelt de werknemer dat wèl dan mag je dat niet registeren. Je mag nog wel vragen naar de vermoedelijke duur van het verzuim. Ik heb al meegemaakt dat een werknemer van een klant van mij aan vrienden en kennissen vertelde dat zijn baas geen interesse in hem had, omdat hij niet vroeg wat hem mankeerde. Hij houdt zich aan de regels en is dan een slechte werkgever. Hou je je aan de regels krijg je dit weer.

Doe het maar eens goed. Hopelijk krijgen we binnenkort een handleiding van de vakbeweging, regering en kamerleden waarmee we dit alles werkbaar kunnen houden.

Theo van der Werff is Groninger ondernemer en accountant

Column Theo van der Werff in de Gezinsbode
Lees hier het artikel op de website van de Gezinsbode
Door Theo van der Werff. 17 jan 2020
GRONINGEN